หญ้าปล้องละมาน วัชพืชกินได้ในยามขาดแคลน

หญ้าปล้องละมาน วัชพืชกินได้ในยามขาดแคลน ในสมัยโบราณที่มีการรบราฆ่าฟันกันอยู่เป็นนิจ ข้าวปลาอาหารก็ขาดแคลน ผู้ที่เดือดร้อนก็ไม่พ้นชาวบ้านตาดำๆ ที่ต้องหาผักหาหญ้าตามริมทานมากินประทังชีวิต และถึงแม้จะดูลำบากยากแค้น แต่ก็ทำให้มนุษย์เราได้ค้นพบและรู้จักพืชผลมากมายที่ไม่เคยใส่ใจว่าแท้จริงแล้วผักหญ้าเหล่านั้นมันสามารถกินได้ และหญ้าอีกหนึ่งชนิดที่กินได้ก็คือ หญ้าปล้องละมาน

หญ้าปล้องละมานเป็นพืชอยู่ในตระกูลหญ้าและตระกูลพืชฤดูเดียว แต่กลับมีอายุอยู่ได้เป็นปี ออกดอกตลอดปีอีกทั้งยังเจริงเติบโตได้ดีในพื้นที่ชื้นแฉะและพื้นที่รกร้างตามท้องนา ในประเทศไทยพบอยู่ในแถบภาคกลางซะส่วนมาก ซึ่งมีการคาดการณ์ว่าถิ่นกำเนิดของหญ้าชนิดนี้มาจากประเทศญี่ปุ่น ก่อนจะแพร่ขยายไปยังจีน เกาหลี และรัฐเซีย

ในสมัยก่อนผู้คนมักนำหญ้าชนิดนี้มารับประทานโดยนำเมล็ดมาหุงกินแทนข้าว นำไปหมักทำเป็นเบียร์ หรือทำเป็นอาหารสัตว์ และที่สำคัญหญ้าปล้องละมานนี้มีโปรตีนที่ไม่มีกลูเตนจึงไม่นิยมนำไปทำขนมปัง แต่กลับมีประโยชน์ต่อผู้ที่มีสภาวะแพ้กลูเตนในอาหารอย่างมาก

อย่างที่บอกว่าหญ้าปล้องละมานมักจะพบมากในแถบภาคกลางของประเทศไทย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังพบได้น้อยกว่าหญ้าข้าวนกซึ่งมีลักษณะคล้ายกับต้นข้าวปกติอย่างมาก โดยทั่วไปจะพบในนาข้าวซึ่งมักจะมีความทนทานต่อความแล้งสูงพอๆ กับวัชพืชชนิดอื่นๆ จึงถือเป็นศัตรูของข้าวอีกหนึ่งชนิด